W zakres prac wchodziło:

• odszukanie wszystkich punktów osnowy na trasie przebiegu linii lub jej pobliżu,
• sprawdzenie stanu znaków geodezyjnych i ich konserwacja,
• uaktualnienie opisów topograficznych punktów podlegających inwentaryzacji,
• zaprojektowanie nowych lokalizacji za zniszczone repery,
• zajęcie stanowiska do opisu projektu technicznego opracowanego w ramach realizacji prac na ob.4737 cz.1, który określa rodzaj i sposób wykonania pomiarów oraz wyrównania podstawowej osnowy wysokościowej uwzględniający wyniki pomiarów niwelacji geometrycznej jak i niwelacji satelitarnej,
• przedstawienie własnych rozwiązań dotyczących stabilizacji, pomiaru i wyrównania podstawowej osnowy wysokościowej popartych wykonaniem wcześniejszych analiz,
• wykonanie pomiarów metodą GNSS w dwóch dwunastogodzinnych sesjach pomiarowych.

W niwelacji satelitarnej duży problem stworzyło precyzyjne wyznaczenie wysokości anteny GNSS nad znakiem punktu wysokościowego. Wpływ tego błędu można zminimalizować poprzez wykorzystanie wymuszonego centrowania anten GNSS. W pomiarach wykorzystaliśmy przyrządy do precyzyjnego centrowania anten GNSS, które zostały opracowane w UWM w Olsztynie w ramach patentu nr 64831. Mając na uwadze różne rozmiary reperów oraz ich poziome lub pionowe osadzenie w słupach ziemnych znaków wysokościowych, wdrożono również nowe rozwiązania w postaci stabilizatorów przyrządów do wymuszonego centrowania anten GNSS względem poziomych lub pionowych osi reperów. Przyrządy te stanowią oryginalne rozwiązanie patentowe zgłoszone przez UWM w Olsztynie (nr zgłoszenia 367709/W.131489, 367717/W.131490). Zastosowanie precyzyjnej niwelacji satelitarnej łącznie z oryginalnymi rozwiązaniami opatentowanymi przez UWM w Olsztynie potwierdziło możliwość wykorzystania niwelacji satelitarnej podczas kampanii pomiarowych podstawowej osnowy geodezyjnej wysokościowej.

Etap II modernizacji dotyczył wyniesienia projektu modernizacji szczegółowej osnowy wysokościowej z terenu powiatu nowomiejskiego. Obejmował stabilizację nowych punktów osnowy geodezyjnej znakami ściennymi i ziemnymi, włączenie do sieci punktów adaptowanych, wykonanie niwelacji, opracowanie jej wyników, sporządzenie dokumentacji fotograficznej, opisów topograficznych dla nowo założonych punktów oraz katalogu reperów dla wszystkich znaków objętych modernizacją. Łącznie projekt objął 388 punktów, w tym: 245 nowych i 143 adaptowanych.

Na podstawie wywiadów terenowych przeprowadzonych w pierwszym etapie prac ustalono stan wszystkich reperów podstawowej osnowy (65 punktów), osnowy III i IV klasy oraz punkty osnowy wysokościowej w powiecie nowomiejskim i jego bliskim sąsiedztwie (626 punktów). Wywiadem objęto wszystkie repery dotychczasowej III i IV klasy oraz wybrane punkty dawnej osnowy pomiarowej powstałych przy realizacji różnych prac geodezyjnych na terenie powiatu.

W opracowanym projekcie zaproponowano zaprojektowanie 373 nowych punktów szczegółowej osnowy wysokościowej, w tym 168 o adaptowanej lokalizacji w miejscu położenia reperów dawnych osnów oraz 211 nowych reperów, połączonych liniami niwelacyjnymi przez 458 odcinków o łącznej długości 539,8 km. Dla każdego punktu, zarówno nowozakładanego jak i adaptowanego sporządzono nowe opisy topograficzne celem ujednolicenia standardu i formatu opisu, ponadto przygotowano dokumentację fotograficzną przedstawiającą położenie reperów.

Przed przystąpieniem do wykonania projektu wykonano inwentaryzację istniejących osnów w jednostkach ewidencyjnych Janowiec Kościelny, Janowo, Kozłowo, Nidzica – obszar wiejski, powiat nidzicki. Wyniki inwentaryzacji zostały przedstawione w formie tabelarycznej oraz graficznej na mapach przeglądowych. Osnowę szczegółową stabilizowano znakiem typu 42b (znak ziemny dwupoziomowy - słup betonowy z rurką), znakiem 75b z umieszczoną głowicą (reper typ 87)- stanowiącym osnowę dwufunkcyjną oraz gwoździem geodezyjnym. Łącznie zastabilizowano 174 punktów osnowy szczegółowej poziomej i dwufunkcyjnej.

Modernizowana osnowa została przenumerowana zgodnie z założeniami opisanymi w Rozporządzeniu MAiC z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz.U. 2012 poz. 352) w arkuszach map w skali 1:10 000 w układzie PL-2000 strefa 7.

Dla wszystkich punktów modernizowanej osnowy sporządzono opisy topograficzne.

Prace wykonywane na zlecenie Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii polegające na wykonaniu przeglądu, inwentaryzacji i konserwacji około 373 zespołów stabilizacyjnych obejmujących łącznie 1057 punktów punktów podstawowej poziomej oraz wysokościowej osnowy geodezyjnej- 562 reperów (199 ziemne i 363 ścienne, 1 i 2 klasy na obszarze województwa podkarpackiego. Zgodnie z ustaleniami zamawiającego wykonano m.in.:

• przegląd i inwentaryzację wszystkich znaków geodezyjnych,
• ustalono i opisano stan budowli zabezpieczających znaki geodezyjne,
• sprawdzono i oczyszczono głowice znaków oraz wizuru na punkty kierunkowe,
• opisano warunki wykonania obserwacji satelitarnych GNSS dla centrów, punktów przeniesienia i punktów kierunkowych,
• wprowadzenie na opisach topograficznych stwierdzonych zmian sytuacji terenowej.

W ramach projektu wykonano przegląd i konserwacje znaków osnowy poziomej podstawowej (38 punkty) oraz szczegółowej (2146 punkty) na obszarze gminy Braniewo i gminy Pieniężno. Inwentaryzacją objęto również punkty osnowy wysokościowej (200 punktów) na obszarze opracowania.

Projekt osnowy szczegółowej wykonany został w technologii łączącej obserwacje pomiarów techniką GNSS i pomiarów klasycznych metodą poligonizacji. Część graficzna projektu została przedstawiona na mapach w skali 1: 10000 na podkładzie mapy topograficznej pozyskanej z Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. Na mapach projektu wykazano punkty osnowy szczegółowej, punkty nawiązania osnowy podstawowej i wysokościowej pozyskane z GUGiK, kierunki na budowle wysmukłe oraz widoczność między projektowanymi punktami.

Zgodnie z umową, przedmiotem prac było wykonanie przeglądu, inwentaryzacji i drobnej konserwacji punktów podstawowej, poziomej oraz wysokościowej osnowy geodezyjnej 1 i 2 klasy na obszarze województwa wielkopolskiego. Obszar prac obejmował punkty położone na 15 arkuszach mapy w skali 1 : 100 000 (w układzie 1992). Pierwszym etapem było pobranie z GUGiK i przygotowanie dokumentacji technicznej dla realizacji prac polowych. Zgromadzone materiały obejmowały dokumentację dla 194 zespołów stabilizacyjnych zawierających 261 znaki geodezyjne, w tym:

• podstawowej osnowy poziomej – około 42 zespołów stabilizacyjnych obejmujących łącznie około 129 punktów, w tym: 42 centry, 1 punkt przeniesienia, 17 ekscentrów, około 69 punktów kierunkowych (14 punktów osnowy geodezyjnej, 47 punktów ziemnych oraz 8 punktów mapowych) oraz 13 sygnały rozpoznawcze (betonowe i drewniane) oraz 12 betonowych słupów rozpoznawczych,
• podstawowej osnowy wysokościowej – 148 reperów (46 ziemne i 102 ścienne),
• dawnej Wojskowej Szczegółowej Sieci Geodezyjnej (dalej sieć WSSG) – 4 zespoły stabilizacyjne.

W zakres prac zamówienia wchodziło w szczególności: odszukanie wszystkich punktów osnowy (elementów zespołu stabilizacyjnego i zabudowy), sprawdzenie stanu znaków geodezyjnych i ich konserwacja, usunięcie uszkodzonych wież i sygnałów triangulacyjnych, oczyszczenie wizur na punkty kierunkowe, uaktualnienie opisów topograficznych oraz sporządzenie dokumentacji geodezyjnej.

Wykonano inwentaryzację i pomiar lokalizacji wskazanych obiektów, z uwzględnieniem następujących zakresów i zasad:

• pomiarom podlegały wszystkie drzewa o wysokości powyżej 1,5 m, pomiar do pnia drzewa (z zaznaczeniem kierunku z jakiego domiar był wykonywany w przypadku drzew o średnicy na wys. 1,3 m większej niż 30 cm)
• pomiarom podlegały wszystkie krzewy powyżej 20 cm wysokości, pomiar wykonany do środka krzewu (a jeśli nie jest to możliwe ze względu na możliwość uszkodzenia roślin, w miejscu możliwie najbliższym)
• pomiarom podlegały wskazane przez zamawiającego niższe rośliny płożące, niektóre rodzaje krzewów osiągające niewielkie rozmiary,
• krzewy oddalone od siebie o mniej niż 0,8 m traktowane i nanoszone były jako grupa, dla której określono powierzchnie,
• podczas pomiarów drzew i krzewów wykonano oznaczenie inwentaryzowanych drzewa i krzewów etykietą pętlową wpisując na etykiecie nr porządkowy pomiaru, mający swoje odzwierciedlenie w bazie.

W zakres prac zamówienia wchodziło w szczególności: odszukanie wszystkich punktów osnowy (elementów zespołu stabilizacyjnego i zabudowy), sprawdzenie stanu znaków geodezyjnych i ich konserwacja, usunięcie uszkodzonych wież i sygnałów triangulacyjnych, oczyszczenie wizur na punkty kierunkowe, uaktualnienie opisów topograficznych oraz sporządzenie dokumentacji geodezyjnej.

Przed przystąpieniem do wykonania projektu wykonano inwentaryzację istniejących osnów w jednostkach ewidencyjnych Janowiec Kościelny, Janowo, Kozłowo, Nidzica – obszar wiejski, powiat nidzicki. Wyniki inwentaryzacji zostały przedstawione w formie tabelarycznej oraz graficznej na mapach przeglądowych i skompletowano w operacie poświęconym inwentaryzacji osnów.

Osnowę szczegółową stabilizowano zgodnie z projektem na terenach nieurządzonych znakiem typu 42b (znak ziemny dwupoziomowy - słup betonowy z rurką). Słupy pochylone zostały ustawione centrycznie nad płytą (pięć punktów) i włączone do pomiaru. Część osnowy szczegółowej poziomej została zastabilizowana znakiem 75b z umieszczoną głowicą (reper typ 87) i stanowi osnowę dwufunkcyjną (53 punkty).